Hroki og yfirgangur Ingibjörgu Sólrúnu Gísladóttur.

  Saga af Ingibjörgu Sólrúnu og vinum.

 Þvílík ókurteisi og þvílíkur yfirgangur.

Þarna fengum við algjörlega ókeypis kennslustund í fyrstu dauðasyndinni sem er nefnilega hroki. Því vil ég af mínu alkunna umburðarlyndi veita þessum vinkonum smákennslu í því sem heitir almenn kurteisi: Hvernig hefði nú verið að spyrja okkur vinsamlega hvort okkur væri sama um að við flyttum okkur um eitt sæti til hliðar fjær sviðinu? Eða hreinlega bjóðast til að leyfa okkur að sitja nær miðjunni og færa sig sjálfar til hliðar og sitja saman á endanum? Spyr sá sem ekki veit. En sá vægir líka sem vitið hefur meira.

Skrifar, Stefán Halldórsson. Mbl.

VIÐ hjónaleysin fórum í Borgarleikhúsið laugardaginn 31.10. á sýninguna Dauðasyndirnar. Við keyptum miðana á netinu í ágúst síðastliðnum og vorum mætt örfáum mínútum fyrir sýningu við sætin sem við völdum gaumgæfilega á midi.is.

Þá kom í ljós að í öðru sætinu okkar var ókunnugur maður og eftir að hafa bent honum kurteislega á að hann væri í sætinu okkar vísaði hann á Ingibjörgu Sólrúnu Gísladóttur sem sat innar á sama bekk og tjáði okkur að við yrðum að ræða við hana um þetta mál. Umrædd kona sat þar ásamt ónefndri vinkonu sinni og var Þórhildur Þorleifsdóttir, fyrrverandi leikhússtjóri, í sætinu á næsta bekk beint fyrir framan. Ég spurði þær stöllur kurteislega hvað væri í gangi og af hverju ég fengi ekki sætið mitt? Þær sögðu mér að þær væru þrjár saman og vildu sitja saman og ég skyldi bara flytja mig um sæti og láta mér það vel lynda, eins og öll sætaröðin virtist þurfa að sætta sig við að gera - hvort sem leikhúsgestunum líkaði betur eða verr. Ég lét til leiðast af góðmennsku einni og sé mest eftir því að hafa látið þetta yfir mig ganga nánast orðalaust. Ef maður á ekki sætin sem maður pantar á leiksýningu hver á þau þá?

Þvílík ókurteisi og þvílíkur yfirgangur. Þarna fengum við algjörlega ókeypis kennslustund í fyrstu dauðasyndinni sem er nefnilega hroki. Því vil ég af mínu alkunna umburðarlyndi veita þessum vinkonum smákennslu í því sem heitir almenn kurteisi: Hvernig hefði nú verið að spyrja okkur vinsamlega hvort okkur væri sama um að við flyttum okkur um eitt sæti til hliðar fjær sviðinu? Eða hreinlega bjóðast til að leyfa okkur að sitja nær miðjunni og færa sig sjálfar til hliðar og sitja saman á endanum? Spyr sá sem ekki veit. En sá vægir líka sem vitið hefur meira.

Sýningin var dásamleg og lifir í minningunni um skemmtilegt kvöld og leikhúsupplifun af bestu gerð.

Stefán Halldórsson,

Einarsnes 36, Reykjavík.

Athugasemdir

[Benedikta E, 5.11.2009 kl. 14:15]

Kæri Stefán og kæru öll þið hin - sem fyrir utan heilagrarmessu Ingibjargar Sólrúnar standið........Þið vitið að við erum ekki þjóðin!

[Rauða Ljónið, 5.11.2009 kl. 14:44]

Já sæl, Benedikta svo mun nú víst vera.

Kv, Sigurjón Vigfússon

[Árni Gunnarsson, 5.11.2009 kl. 14:57]

Þessi saga á að birtast á Stöð 1 og fá þar þá umfjöllun sem hún á skilið og þarfnast.

[Rauða Ljónið, 5.11.2009 kl. 14:59]

Sæll. Árni hvorki þú né ég hefðum látið bjóð okkur þetta.

Kv, Sigurjón Vigfússon