Ríkisstjórn Íslands 2010.

 

Ingibjörg Sólrún, félagsmálaráðherra, hefur lýst yfir þungum áhyggjum yfir gríðarlegri aukningu gjaldþrota íslenskra heimila, sem var óhjákvæmilegur fylgifiskur hins mikla atvinnuleysis í kjölfar brotthvarfs stóru íslensku fyrirtækjanna.  Fyrir 3 árum síðan var rétt um 2% atvinnuleysi, en tölur fyrir desembermánuð sýna að nú er atvinnuleysi orðið 9.2%, fyrst og fremst vegna brotthvarfs stóru fyrirtækjanna, og gríðarlega erfiðs rekstrarumhverfis þeirra fyrirtækja sem eftir voru.  Eftir að skattar voru hækkaðir á fyrirtækin hefur hagnaður þeirra þurrkast út, og löggjöf sem sett var 2009 um jafna skiptingu í störf eftir kynjum hefur leitt til mikilla rekstrarörðugleika í kjölfar stjórnvaldssekta sem lagðar hafa verið á fyrirtæki.   Ingibjörg sagði að ef við gengjum í ESB myndi allt þetta lagast, en forsætisráðherrann hefur lagst gegn því, enda Steingrímur J. á móti slíkum þreifingum.

Ríkisbankinn sem VG stofnaði virðist ekki standa sig sem skildi, niðurgreiðsla á vöxtum er að sliga hann, og fólk fer með sparifé sitt erlendis því vaxtastigið á sparnað er ekki í takt við neitt, afskriftir lána eru svakalegar, og við hin fáum reikninginn í gegnum skattprósentuna.

 

Reyndar hafa launin lækkað mikið, sérstaklega hjá ríkinu, en líka í einkageiranum, en fólk segir svo sem ekki mikið því þeir sem hafa vinnu eru þakklátir fyrir það eitt.  Skoðanakannanir sýna að Sjálfstæðisflokkurinn er með um 60% fylgi og Framsókn með 25%, en hagfræðistofnun Háskóla Íslands hefur samt sagt að það taki líklegast um 10-15 ár að koma okkur á sama stað efnahagslega og við vorum árið 2007, sem þýðir að við höfum upplifað mjög dýra 20 ára tilraun í kommúnisma.

 

Athugasemdir

[Sigurður Jónsson (IP-tala skráð) 4.4.2007 kl. 11:27]

Ekki spurning að allt mun fara á versta veg eftir nokkur ár í Hafnarfirði ef álverið lokar, alveg eins og það gerðist á Suðurnesjum við það að herinn fór, eða hitt þó og heldur.

þetta þýðir ekki heimsendir, þetta þýðir fullt af nýjum tækifærum kæru félagar.

þar fyrir utan þá er álverið ekkert að fara, og ef ske kynni að Alcan myndi vilja selja þá væru fyrirtæki í röðum sem myndu vilja kaupa þetta álver enda skilar það fínum hagnaði ár hvert. 

[Jón Gestur Guðmundsson, 4.4.2007 kl. 11:49]

Ég myndi ekki vilja fá RusAl eða RioTech til Íslands þar sem þetta eru fyrirtæki sem eru bara í því að mergsjúga notuð álver fyrir sem mestan gróða og minnsta kostnað. Þessi fyrirtæki hafa engar innanhús reglur um samfélagslega ábyrgð (styrkir o.s.frv.) eða stöðugar umbætur eins og ALCAN Corp. setur sínum fyrirtækjum.

Við ættum frekar að berjast fyrir því að halda fyrirtækjum sem gefa eitthvað til baka í samfélagið eins og ALCAN og ALCOA, heldur en að bjóða fyrirtæki eins og RusAl og RioTech velkomin.

Og hversu mörg störf skapast við svona gagnaveitur? - Einn til þrjá Tölvufræðinga, handfylli af rafvirkjum og rafeindavirkjum og fimm ræstitækna?

[Rauða Ljónið, 4.4.2007 kl. 11:53]

Sæll, Sigurður Jónsson , þú bara skilur þetta ekki : ný tækifæri það er hitt og þetta.

Kv, Sigurjón Vigfúson 

[Rúnar Sigurður Sigurjónsson, 4.4.2007 kl. 12:18]

Eitt sem fólk er ekki að skilja, bendir alltaf á herinn og það að suðurnesja fólk sé ekki að súpa dauðan úr skel þar eftir að herinn fór.

Suðurnesjamenn sem eftir urðu þegar herinn fór eru mjög heppnir, en bara tímabúndið, á svæði á sér gríðarleg uppbygging og verið er að byggja um 800(einhver sagði 1200) íbúðir þarna og nægja atvinu að fá við það þessa dagan, þegar þessari uppbyggingu er lokið, hvað verður um þetta fólk þá.

Þið verðið að fara lýta lengur framm á við en bara næsta vika, lífið er nú lengra en það