Icelanders are angry but will make sacrifices

 

 Grein Jóhönnu.

By Jóhanna Sigurðardóttir

Published: August 13 2009 18:53 | Last updated: August 13 2009 18:53

In its efforts to conclude negotiations over compensation for foreign savers in failed banks, Iceland has been accused of a tendency to imagine a British or Dutch conspiracy behind any bad news.

Iceland has no such tendency. It is battling the effects of severe banking and currency crises and a recession that is affecting our part of the world as much as any other. My government, which took over in February and gained a majority in general elections in May, has to deal with the aftermath of the fall of nearly all of Iceland’s privatised banking sector.

We plan a 30 per cent contraction in government finances over the next three years, with extensive cuts to infrastructure spending and wages – a heavy burden for our population of 300,000. We have, in co-operation with the International Monetary Fund, formulated an economic strategy that is being fully adhered to. Indeed, we have already reached agreements on a recapitalisation of the banking sector, a stability pact with social partners and a strategy for lifting current account restrictions. In that vein, the authorities have sought an agreement with the foreign creditors of the failed banks with the aim of them taking control of two of the reborn banks. We have also finalised loan agreements with several countries as part of the IMF programme and Iceland’s parliament has authorised it to seek membership of the European Union.

Icelanders, who do not feel responsible for the global banking crisis, are willing to make sacrifices to secure normal relations and trade with the world. But they are angry at having to take on the burden of compensation for the Icesave savings accounts of Landsbanki – a failed, privately owned, commercial bank, which attracted hundreds of thousands of UK and Dutch savers with high interest rates. The amount to be shouldered by Iceland is huge – about 50 per cent of our gross domestic product. Assets against this debt will substantially lower the net amount, but there is much uncertainty about the valuations and forecasts underpinning such calculations.

Last October, when Iceland was in deep crisis, UK authorities froze the assets of Landsbanki, and placed the bank (and for a while Iceland’s government) alongside terrorist organisations on the official UK Treasury list of entities subject to asset freezing. Kaupthing Bank, which had just been granted a government loan amounting to 5 per cent of GDP, then collapsed after its subsidiary in London was seized by the Financial Services Authority. Despite a critical report in April by the House of Commons Treasury Select Committee, no satisfactory explanations have been given for the UK’s actions.

The EU deposit insurance directive that places this burden upon us is seen by some as aimed at the failure of individual banks rather than a systemic collapse, as was the case in Iceland. A strong argument has been made for Iceland being the coincidental victim of defects in this directive, which have been ignored.

Icelanders are striving to fulfil their obligations but cannot, and should not, ignore the lessons to be learnt from this crisis regarding potential flaws in banking regulation and deposit insurance schemes affecting the EU and European Economic Area.

The FT has reported how the Dutch opposed the IMF lending to Iceland in order to enforce their demands on Icesave, claiming the UK and Germany as allies. The perception is that Treasury officials in the UK and the Netherlands used their bargaining power against a much weaker party when the Icesave deal, now being debated in the Icelandic parliament, was struck.

This has made it difficult for Iceland’s government to convince the parliament and Icelanders that an agreement on Icesave accounts with the UK and the Netherlands is un-avoidable. Parliament is looking into ways to attach conditions to the state guarantee to ensure the economic survival and sovereignty of Iceland. Here we need to stress the mutual interest of all three nations in Iceland’s capacity to fulfil its debt obligation.

Iceland will not be deterred from resolving issues that stand in the way of economic reconstruction at home and confidence-building abroad. It is to be hoped that the people of large countries such as the UK and the Netherlands are aware of the lasting impact their governments can have on small countries such as ours at a time of great distress.

The writer is prime minister of Iceland

 

 

Mætum öll á samstöðufund ALLIR Á AUSTURVÖLL KL. 5 Í DAG

 " OFT VAR ÞÖRF, NÚ ER NAUÐSYN "

Ég hvet því alla sem láta sig þetta stóra mál sig varða og ættu allir að gera það, að mæta á Austurvöll.   Mikilvægt er að sýna fulltrúum erlendra fjölmiðla og öðrum ríkjum í alþjóðasamfélaginu að Íslendingar standa saman

Ræðumenn á fundinum verða Elínbjörg Magnúsdóttir fiskverkakona, Einar Már Guðmundsson rithöfundur, Andrés Magnússon læknir og Jóhannes Skúlason frá InDefence-hópnum.

Boðið verður upp á tónlistarflutning á staðnum. Þar eru á ferð KK, Jónas Þórir, sem spilar á píanó, Egill Ólafsson og fleiri.

Egill Ólafsson verður fundarstjóri.

Engin þörf er á pottum og sleifum.

Facebook síða Barna Íslands.

Við hvetjum alþingi til þess að samþykkja ekki ríkisábyrgð miðað við núverandi Icesave samninga. Við erum ekki tilbúin að láta framtíð barna Íslands að veði.

Facebook síða InDefence.

Sýnum þingmönnum okkar, fulltrúum erlendra fjölmiðla og öðrum ríkjum í alþjóðasamfélaginu að Íslendingar standa saman. Við viljum sanngjarnan Icesave samning sem þjóðin getur staðið við.

 

Nokkur hundruð manns hafa staðfest komu sína hjá þessum tveim hópum í gegnum facebook samskiptasíðuna. 

 

Spillingarflokkarnir VG og Samfylkingarinnar.

Hafa en og aftur gengið á baki kosningarloforð sínum.

Gegnsæjan stjórnsýsla átti að koma að en nú hafa þeir komið að pólitískum tindátum sínum að án tilskilda hæfileika og menntunar eða færni hvað þá reynslu til að vinna að hag þjóðarinnar sem þeir mikið höfðu uppi, nú hentar það ekki lengur enda þeir komnir í stjórn nú þurfa þessi flokkað gæta hags lands og þjóðar hvað vakir fyrir þeim þegar valið er svona hagur Íslands nei.

Eftir kosningar í stjórn Seðlabankans kemur hið rétt mynd fram grímunni er kastað og hið sanna eðli VG og Samfylkingarinnar kemur en og aftur betur í ljós.

Þarna má líta á gjaldkera hjá Vg, kennara og sagnfræðing kannski telja þeir að Seðlabankann verði betur stjórna með þessu hóp við stjórn.

Samstöðufundur á Austurvelli í dag frá kl. 17:00 - 18:00

 

Ég hvet því alla sem láta sig þetta stóra mál sig varða og ættu allir að gera það, að mæta á Austurvöll.   Mikilvægt er að sýna fulltrúum erlendra fjölmiðla og öðrum ríkjum í alþjóðasamfélaginu að Íslendingar standa saman.

Ræðumenn á fundinum verða Elínbjörg Magnúsdóttir fiskverkakona, Einar Már Guðmundsson rithöfundur, Andrés Magnússon læknir og Jóhannes Skúlason frá InDefence-hópnum.

Boðið verður upp á tónlistarflutning á staðnum. Þar eru á ferð KK, Jónas Þórir, sem spilar á píanó, Egill Ólafsson og fleiri.

Egill Ólafsson verður fundarstjóri.

Engin þörf er á pottum og sleifum.

Facebook síða Barna Íslands.

Við hvetjum alþingi til þess að samþykkja ekki ríkisábyrgð miðað við núverandi Icesave samninga. Við erum ekki tilbúin að láta framtíð barna Íslands að veði.

Facebook síða InDefence.

Sýnum þingmönnum okkar, fulltrúum erlendra fjölmiðla og öðrum ríkjum í alþjóðasamfélaginu að Íslendingar standa saman. Við viljum sanngjarnan Icesave samning sem þjóðin getur staðið við.

 

Nokkur hundruð manns hafa staðfest komu sína hjá þessum tveim hópum í gegnum facebook samskiptasíðuna. 

 

Lagaprófessor telur líklegt að Kauþing vilji lögbann á sukkið of þýfið.

Sigurður Líndal, lagaprófessor, telur líklegt að fallist verði á lögbannskröfu Kaupþings, þó hann þori ekki að fullyrða um það. Kaupþing hefur farið fram á lögbann til að stöðva birtingu upplýsinga úr glærum um skuldunauta bankans.

Hann segist togast á í málinu mismunandi hagsmunir; bankaleynd annarsvegar og upplýsingafrelsi og almannahagur hinsvegar.

Lögbann er bráðabirgðaaðgerð sem sýslumaður tekur ákvörðun um og myndi, að mati Sigurðar, ná til allra fjölmiðla á landinu. Lögbannið stendur í viku, en þá þarf að höfða staðfestingarmál fyrir dómstólum sem skera úr um lögmæti birtingar upplýsinganna.

Þar til lögbannið tekur gildi er ekkert sem hindrar fjölmiðla og aðra í að miðla upplýsingum upp úr yfirlitsglærunum, annað en þau viðurlög sem þeir eiga hugsanlega von á.

Verði lögbann samþykkt sé hinsvegar hægt að kalla til lögreglu til að framfylgja því og hugsanlega veita sektir.

Sá. Visir í dag  http://www.visir.is/article/20090801/FRETTIR01/840500624/-1

Eva Joly fordæmir Breta og Hollendinga í Icesave.

Eva Joly, sem m.a. er ráðgjafi sérstaks saksóknara vegna bankahrunsins, gagnrýnir fjölda ríkja og aðþjóðastofnanir fyrir að ráðast með ofríki gegn Íslendingum í Icesave deilunni.  Hún segir sum ríki, Evrópusambandið og Alþjóðagjaldeyrissjóðinn ábyrgðarlaus í afstöðu sinni og að Íslendingar muni aldrei getað greitt þær skuldir sem þessi ríki leggi á þjóðina. Þannig muni AGS og ESB “vinna sannkallað afrek: draga land þar sem þjóðartekjur á hvern íbúa hafa verið með þeim hæstu í heimi niður á stig þeirra allra fátækustu.“

Þetta segir Eva Joly í  harðorðri grein sem birt er samtímis í Morgunblaðinu, norska dagblaðinu Aftenposten, breska dagblaðinu Daily Telegraph og franska stórblaðinu Le Monde um helgina.

Ísland mun hvorki geta greitt AGS né Bretlandi eða Hollandi

„Þegar til kastanna kemur verður hvorki hægt að endurgreiða Alþjóðagjaldeyrissjóðnum né Bretlandi né Hollandi. Lega Íslands er hernaðarlega mikilvæg og landið ríkt af náttúruauðlindum. Ef svo fer sem horfir mun aldurssamsetning íbúanna breytast og ungt, menntað fólk flytja úr landi. Þeir sem eftir verða munu eiga meira undir þeim sem hæst býður. Engum dylst aukinn áhugi Rússa á svæðinu,“ skrifar Eva Joly.

Ábyrgðarlaus afstaða AGS og ESB

Joly fer hörðum orðum um viðsemjendur Íslendinga í Icesave-deilunni og aðkomu Alþjóðagjaldeyrissjóðsins að málinu, sem varði hagsmuni langt utan íslensku strandlengjunnar.

„Ábyrgðarlaus afstaða sumra ríkja, Evrópusambandsins og Alþjóðagjaldeyrissjóðsins gagnvart hruni íslenska efnahagskerfisins sýnir að þau eru ófær um að draga lærdóm af hruni þess samfélags sem Ísland var holdgervingur fyrir – þ.e. samfélags óhefts markaðsfrelsis, einkum frjálsra fjármálamarkaða sem þessir sömu aðilar tóku þátt í að móta.“

Norðurlöndin bregðast Íslandi

Hún sendir Norðurlöndunum tóninn og segir þau „afreka það nú helst að bregðast ekkert við þeirri kúgun sem Ísland er beitt“, nokkuð sem dragi úr trú manna á raunverulegan vilja þeirra til að veita Íslandi stuðning.

Barroso með hugan við eigin hagsmuni

Joly skýtur föstum skotum að José Manuel Barroso, forseta framkvæmdastjórnar Evrópusambandsins, og sakar hann um að hafa haft hugann við eigin kosningabaráttu í haust þegar hann kaus að styggja ekki helstu stuðningsmenn sína, Breta, þegar framkvæmdastjórnin hafi tekið skýra afstöðu með Bretlandi í málinu strax í nóvember.

„Ef Evrópa og Alþjóðagjaldeyrissjóðurinn snúa ekki við blaðinu kann að vera að þau vinni sannkallað afrek: dragi land þar sem þjóðartekjur á hvern íbúa hafa verið með þeim hæstu í heimi niður á stig þeirra allra fátækustu.“

Þá segir hún m.a. orðrétt:

“Strauss-Kahn, forstjóri Alþjóðagjaldeyrissjóðsins, missti hér af gullnu tækifæri til þess að láta loks verkin tala.”

“Það voru Hollendingar og Bretar sem ákváðu einhliða að upphæð innistæðutryggingarinnar ætti að vera ekki aðeins 20 þúsund evrur fyrir hvern reikning, rétt eins og kveðið var á um í evrópskum og íslenskum lögum – nokkuð sem þegar var ógerlegt fyrir íslensku ríkisstjórnina að standa við [...] heldur að upphæð 50.000 til 100.000 evrur, jafnvel hærri.”

“Það hversu mjög Brown hefur beitt sér gegn þessu smáríki er því ekki hægt að skýra á annan hátt en þann að hann hefur viljað ganga í augu eigin kjósenda og skattgreiðenda, fólks sem að sönnu varð fyrir miklu fjárhagstjóni og rétt er að halda til haga.”

Sukk hjá skilanefndum tekur bankasukkið aldrei enda.

Skilanefnd Glitnis bauð innlendum og erlendum starfsmönnum sínum í kvöldverð á veitingastaðinn Panorama í miðri viku í lok apríl. Borgaði skilanefndin 720 þúsund krónur fyrir kvöldið og þar af 380 þúsund krónur fyrir Vín.

Sukkið ekki fyrir hin almennan starfsmann.

Árni Tómasson, formaður skilanefndar Glitnis, segir þetta það eina sem hafi verið gert fyrir starfsmenn síðustu níu mánuðina. Ég spyr hvað á að kosta miklu til að gera þetta fólk ánægt?, Fyrir utan himinhá reikninga fyrir hverja unna stund.

 

Meðalkostnaður á hvern veislugest var sextán þúsund krónur, þar af tíu þúsund krónur í drykki. Meðal drykkja var rauðvín, hvítvín, freyðivín, bjór, gin og kokteilar.

 

 

 

 

 

Lágkúrulegur listaverka þjófur á Akureyri.

 Undarlegt er hve menn geta lagst lágt til að eyðileggja fyrir öðrum sem menn skapa með list sinni, skemmdarfíkn og lákúra er engum til sóma.

 Listaverkið Landnám, eftir myndlistarmanninn og bloggaran, Hlyn Hallsson, vakið viðbrögð á Akureyri. Verkinu hefur verið stolið í þrígang síðan það var fyrst sett upp í maí síðastliðnum. Það hefur einnig verið hulið með ruslapoka og í eitt sinn skipt út fyrir annað verk sem síðan hvarf einnig sporlaust.

Verkið sem er Evrópusambandsfáni sem blaktir á fánastöng úti í skeri í Leirutjörn skerið er í raun gallerí, kallað Gallerí víðátta 601. Hlynur segist vel hafa búist við að verkið yrði umdeilt, enda pólitískt, en sig hafi þó ekki grunað að því yrði stolið trekk í trekk. Til þess að komast út í skerið þarf annað hvort að vaða vatnið upp undir hendur eða útvega bát og róa þangað óséður. Hlynur réri sjálfur út í hólmann í dag og setti verkið upp í fjórða sinn. Hann kveðst ekki búinn að gefast upp en vildi gjarnan ná tali af þjófnum og ræða við hann.

Kv. Sigurjón Vigfússon

Árni segir, náði ekki að berja Jón Bjarnason til hlýðni.

Náði ekki að berja Jón Bjarnason til hlýðni. segir. ,, Árni Þór Sigurðsson."

Ákvörðunin um aðildarviðræður um ESB var vissulega umdeild innan , VG.

Í samstarfsyfirlýsingu ríkisstjórnarinnar og flokksráð VG samþykkti.  Á þeim tíma lá þó jafnframt fyrir að nokkrir þingmenn flokksins myndu ekki styðja tillögu þessa efnis. Eða þeir sem höfðu sjálfstæða skoðun.

En kjósendur VG og Samfylkingarinnar verða að gera það ljóst eða eru þeir búnir að gleyma að í vor var kosið TVEIR fyrir EIN, eitt atkvæði tveir flokkar, tvö ólík sjónarmið í einum stjórnarsáttmála það gengur bara ekki upp nema þingmenn VG og Samfylkingar selji sáli sína hvorum öðrum annar flokkur er tregari til.

Nú er að vera ljóst að tengd er saman ESB-umsókn Íslands og lausn Icesavedeilunnar.

Yfirlýsingar Jóns Bjarnasonar, sjávarútvegs- og landbúnaðarráðherra um að fresta beri umsóknarferlinu að Evrópusambandinu eru skaðlegar að mati Árna Þórs Sigurðssonar, þingmanns vinstri grænna og formanns utanríkismálanefndar Alþingis.

Vill Árni meina það og stendur í þeirri trú að sál og skoðanir Jóns Bjarnarsonar séu til sölu já margur heldur mig sig.

Þingmenn barðir til hlýðni.

   Jón Bjarnason er ekki í húsinu.

 

 

Íslendingar greiða ekki málskostnað

Ekki er allt sem sýnist í fréttamennskunni.

Fjármálaráðherra segir það misskilning að Íslendingar þurfi að greiða Bretum málskostnað vegna Icesave upp á tvo milljarða króna. Ragnar Hall hæstaréttarlögmaður sagði í gær að Icesave-samningurinn feli í sér ríkisábyrgð á um tveggja milljarða króna greiðslu til Breta.

Kostnaðurinn hafi ekkert með lögfræðikostnað að gera. Heldur sé þetta kostnaður við að gera upp við á fjórða hundrað þúsund reikningshafa og kostnaðar breskra stjórnvalda vegna uppgjörs við innistæðueigendur þar.

Öryggi lögreglunar fyrir borð borinn.

51,1 milljón niðurskurðurinn er hjá lögreglunni og því verður ekki náð nema með niðurskurði á yfirvinnu og með því að segja starfsfólki upp.

Lögreglumönnum er stefnt í hættu vegna fámennis í lögreglunni á höfuðborgarsvæðinu. Í sumum tilfellum eru þeir einir á bílum, jafnvel á næturvöktum um helgar sem er óviðeigandi
Lögreglubifreiðar á vegum lögreglunnar á höfuðborgarsvæðinu eru 5-7, en auk þess hafur deildin yfir nokkrum hjólum að ráða. Stundum er einn bíll til staðar frá lögreglunni og jafnvel tveir.

Lögreglumennirnir væru áhyggjufullir yfir því að vera einir í bíl þegar kemur að útköllum.

Aldrei hægt að vita hvernig sakleysislegustu útköll geti þróast, það óásættanlegt að lögreglumenn séu sendir einir á vettvang.

Upp það sorglega tilfelli nú um helgina að eftirförin á eftir Yaris bifreiðinni er að mestum hluta byggð á frásögn eins lögreglumanns.. Lögreglumaður þeirrar lögreglubifreiðar var einn í bifreiðinni og var slökkt á upptökubúnaði þar sem ekki var til tómur diskur fyrir hann.


Næsta lögreglubifreið inn í eftirförina var lögreglubifreið ,2006 árgerð af Volvo, tvöfaldur viðgerður tjónabíll sem ekinn er á fjórða hundrað þúsund kílómetra. Til stóð að sú bifreið yrði ekki lengur notuð við hefðbundið eftirlit og í útköll almennu deildar og var því Eye-witness búnaður fjarlægður úr henni 2008.

Hafnarfjarðarbifreið varð fyrir vélarbilun í Mosfellsbæ. Mun það ekki vera óalgengt með þá bifreið. Í raun er eina ástæðan fyrir því að einhver hluti af eftirförinni náðist á myndband sú að sérsveit RLS var stödd með tvær bifreiðar á höfuðborgarsvæðinu á þessum tíma og gat því aðstoðað við eftirförina og var það þeim að þakka að ekki fór verr.

Ég spyr hvað er í gangi.???

 

  Það er niðurskurður á öllum sviðum. Þetta á líka við ríkislögreglustjóra sem rekur bílana.

Það er alls ekki hægt að tryggt fulla þjónustu með þessu áframhaldi og hvað þá eftir þann niðurskurð sem er boðaður.

Landsamband lögreglumanna geri sér fulla grein fyrir því að nú séu niðurskurðar tímar og það verða borgar þessa lands að gera sér grein fyrir niðskurðurinn kemur niður á störfum lögreglunar og öryggi okkar borgarana.

Vandinn er sá að það hefur verið að skera niður í fjöldamörg ár, þrátt fyrir uppgangstíma fyrir kreppu þá hafi framlag til lögreglunnar alltaf haldið sinni krónutölu. Á meðan breyttist verðlag og verðþróun og aldrei fékk embættið meira til umráða þó varðlag á þjónustu hækkaði..

Auka þarf framlög til lögreglunnar til að hún hafi viðráðanleg starfgrundvöll og geti sinnt sínum störfum sem við borgarinn viljum og við krefjumst ætið þess þegar við leitum til lögreglunar að hún geti sinnt þeim þörfum sem við biðjum um en sú þjónusta er nú háð því fjármagni sem hún hefur til umráða.

Starfgrundvöll lögreglunar hefur oft verið gagnrýndur í miðlum með ómálagalegum hætti sjaldan erum þeim þakkað fyrir vel unnu störf, samt eiga þeir alltaf að vera tilbúni að veita okkur aðstoð þegar við leitum til þeirra og tryggja öryggi okkar.

Á sama hættu verðum við borgara að krefjast þess að aukið verði fé til þessa málaflokks.

Þegar núverandi ríkisstjórn tók til vald var það eitt af forgangsefni hennar að veita meira fé til listarmanna launa og byggingu tónleikahús þó líti væri til skiptana svo fjarri eru stjórnmálamenn þörfum að halda uppi góðri löggæslu og lögum á Íslandi svo fjarri eru þeir að heiðra störf lögreglumanna svo fjari eru þeir að tryggja öryggi lögreglumanna svo fjarri eru þeir tryggja öryggi borgarana, við hljótum að krefjast þess aukið verð fé til þessa málaflokks.

Og störf lögreglunar verði trygggð.

Icesave líklega um 400 milljörðum krónum hærri en nú er ef ríkisstjórnin hefði ráðið fyrir 10 árum.

Ef Jóhanna Sigurðardóttir, Steingrímur J. Sigfússon og Ögmundur Jónasson hefðu fengið að ráða fyrir tæpum 10 árum síðan væri skuld Íslendinga vegna Icesave líklega um 400 milljörðum krónum hærri en nú er. Í dag eru þau örugglega fegin því að tillaga þeirra var felld á Alþingi. Þetta kemur fram á heimasíðu Kristins H. Gunnarssonar, fyrrum Alþingismanns.

Í frumvarpi ríkisstjórnarinnar um ríkisábyrgð á Icesave, sem dreift var á Alþingi í gær, er vitnað til lagasetningarinnar árið 1999. Í lögunum er kveðið skýrt á um að ábyrgð innstæðutryggingasjóðsins takmarkist við 20.887 evrur. Lögð er sérstök áhersla á að Finnur Ingólfsson, þáverandi viðskiptaráðherra, hafi sérstaklega hnykkt á því í framsöguræðu fyrir málinu að sjóðnum bæri að bæta tjón sparifjáreigenda að þessu lágmarki hvort sem eignir hans dygðu til þess eða ekki.

Fjármálaráðherra og forsætisráðherra vilja með þessu gera Finn Ingólfsson ábyrgan fyrir því að Icesave skuldin falli á þjóðina. Við skulum aðeins rifja upp málflutning og tillöguflutning þingmanna við þessa afdrífaríku lagasetningu.

Stjórnarandstöðunni þáverandi, undir forystu Jóhönnu Sigurðardóttur, Steingríms J. Sigfússonar og Ögmundar Jónassonar þótti frumvarpið ekki ganga nógu langt. Þau flutti breytingartillögu og lögðu þar til að einstaklingur skyldu fá allar innstæður sínar bættar úr tryggingarsjóðunum en ekki bara lágmarkið.

 Jóhanna rökstuddi tillöguna meðal annars svona: „Hér er sem sagt lagt til að full tryggingavernd sé hjá þeim sem eiga innstæður sínar í innlánsstofnunum og bönkum, þannig að þeir geti verið rólegir hvað sem á dynur, hvaða skakkaföll sem verða í bankakerfinu, þá munu þeir að fullu og öllu fá sínar innstæður greiddar."

Tillagan var felld með 34 atkvæðum gegn 16. Hefði hún fengist samþykkt verður ekki betur séð en að Íslendingar hefðu orðið að bæta innstæður einstaklinga í Icesave-reikningum að fullu í stað lágmarksupphæðarinnar.

Ekki er alveg ljóst af greinargerð frumvarpsins um ríkisábyrgðina hvað hún hefði orðið há ef tillaga Jóhönnu og fleiri hefði verið samþykkt en ráða má að skuldin hefði hækkað um liðlega 400 milljarða króna og þá ríkisábyrgðin að sama skapi.

Svo segja oddvitar ríkisstjórnarinnar nú að þeim hafi verið nauðugur einn kostur að semja um Icesave! 

 Gunnar Örn Jónsson skrifar:

Vísir í dag.      Grein Kristins má sjá

Í tísku að kaupa hús í gegnum eignarhaldsfélög.

Það var tíska í hópi auðmanna að skrá eignarhaldsfélag fyrir heimilum sínum. Það er löglegt að láta eignarhaldsfélag kaupa hús fyrir sig og sína - en það fyrirkomulag hefur verið misnotað nokkuð á síðustu árum .

Margvíslegar ástæður geti legið að baki því að láta eignarhaldsfélag kaupa eða eiga heimili sitt. Það sé ekki ólöglegt greiði menn eðlilega leigu til félagsins eða hlunnindaskatt. Hins vegar hafi verið brögð að því á síðustu árum að þetta fyrirkomulag hafi verið misnotað.

Lögmaður, sérfræðingur í skattarétti, hafa benti á að þegar eignarhaldsfélag er farið að hafa leigutekjur af húsi, þá kunni að vera hægt að afskrifa smám saman kostnað vegna endurbóta - sem auk þess kunni að vera frádráttarbær hjá skatti. Þegar hins vegar einstaklingur endurnýjar baðherbergi hjá sér - þá er það að sjálfsögðu ekki frádráttarbært.

Einnig má benda á að taki eignarhaldsfélagið lán til að borga fyrir endurbætur, þá sé eigandinn laus við áhættuna. Ef lánið gjaldfellur þá er ekki hægt að elta eignarhaldsfélagið umfram veð - eins og hægt er með einstaklinga. Drjúgur hópur íslenskra auðmanna mun hafa stofnað eignarhaldsfélög utan um heimili sín.

http://www.visir.is/article/20090625/FRETTIR01/26210312/-1

Víðtæk samvinna nauðsynleg

Í ítarlegri samstarfsyfirlýsingu stjórnarflokkanna er þung áhersla lögð á samvinnu við aðila vinnumarkaðarins á fjölmörgum sviðum. Þessar áherslur eiga sér líklega ekki fordæmi hér á landi og endurspegla annars vegar það grafalvarlega ástand sem ríkir í efnahagslífinu og þá ríku kröfu sem gerð hefur verið um fjölþætt samstarf leiðandi aðila með það að markmiði að tryggja stöðugleika til frambúðar og efla atvinnustarfsemi.

  Í samstarfsyfirlýsingunni er stefnan sett á samvinnu við aðila vinnumarkaðarins á a.m.k. 9 sviðum, þ.e. um gerð þríhliða stöðugleikasáttmála, ríkisfjármál, greiðsluvanda heimila, velferðarmál, atvinnumál, jafnréttismál, umræðugrundvöll viðræðna við ESB, stjórnkerfisumbætur og vinnumarkaðsmál. Þá er sett það metnaðarfulla markmið í 100 daga áætlun ríkisstjórnarinnar að mótuð verði atvinnustefna í samvinnu við aðila vinnumarkaðarins og háskólasamfélagsins sem hafi það m.a. að markmiði að Ísland verði meðal 10 samkeppnishæfustu landa heims árið 2010.

  Frá sjónarhóli vinnumarkaðarins er gerð þríhliða stöðugleikasáttmála aðkallandi verkefni þar sem eyða þarf óvissu um framhald kjarasamninga á almennum vinnumarkaði á næstu vikum og í síðasta lagi fyrir júnílok. Af hálfu Samtaka atvinnulífsins hefur verið lýst þeim vilja að samningarnir haldi áfram, þrátt fyrir afar þrönga stöðu, en til þess þurfi þó að gera á þeim tilteknar breytingar en þó þannig að þeir verði að fullu efndir fyrir samningslok í nóvember 2010. Jafnframt þarf að marka stefnu í samningamálum hjá ríki og sveitarfélögum fyrir þetta og næsta ár.

  Endurskoðun kjarasamninga sem átti að eiga sér stað í febrúar síðastliðnum var frestað fram í júní vegna óvissu í stjórnmálum. Vinna við undirbúning víðtæks stöðugleikasáttmála hefur dregist nokkuð vegna kosningabaráttunnar og stjórnarmyndunarviðræðna. Nú er sá tími að baki og ekkert því til fyrirstöðu að hefja þessa vinnu af fullum krafti.

  Fulltrúar heildarsamtakanna hafa hist reglulega síðastliðinn vetur og vor og hafa sett niður meginmarkmið í slíkum sáttmála. Þess sjást merki í samstarfsyfirlýsingunni þar sem tekið er undir öll helstu atriði sem samningsaðilar höfðu sett fram, m.a. að skapa skilyrði fyrir afnámi gjaldeyrishafta og hraðri lækkun vaxta, skapa hagstæð rekstrarskilyrði fyrir fyrirtæki þannig að störf verði varin, fylgja markvissri áætlun um jafnvægi í ríkisfjármálum og að standa vörð um velferðarkerfið eins og kostur er. Leiðir að þessum markmiðum eru að efla traust á atvinnulífinu, örva fjárfestingar og koma á eðlilegum lánaviðskiptum við útlönd. Það er því ljóst að ekki er ágreiningu milli aðila vinnumarkaðarins og stjórnvalda um markmið og leiðir í stórum dráttum og því ætti ekkert að vera því til fyrirstöðu að samkomulag takist í tæka tíð.

 Hér er vitnað í grein  Hannesar G.Sigurðssonar     http://www.sa.is/frettir/almennar/nr/4513/

 

Hannes G. Sigurðsson

Eini verkalýðforinginn á Íslandi.

Aðalsteinn Árni Baldursson, formaður Framsýnar sagði er hann ávarpaði baráttufund í tilefni af baráttudegi verkalýðslins á Húsavík í dag að stjórnvöld síðustu ára hafa ekki unnið með að heilindum varðandi álver á Bakka. Sagði hann það orðið íslenskt náttúrulögmál að litið sé öðrum augum á álver á suðvestur horninu en á landsbyggðinni.</p>Aðalsteinn sagði einnig að engin syndaaflausn væri  fólgin í því að ganga í Evrópusambandið miðað við okkar stöðu í dag. Íslendingar hafi verið á fjárfestingarfylliríi síðustu ár og séu ekki í neinni samningsstöðu til að fara í viðræður við Evrópusambandið um aðild að sambandinu.Hann sagði það einnig hljóta að vera eðlilegt að fall Íslands verði rannsakað að fullu og þeir sem bera ábyrgð á því hvernig komið er, gjaldi fyrir það eins og aðrir sem þurfa að sæta dómi gerist þeir brotlegir við lög og reglur

Ræða Aðalsteins fer í heild hér á eftir:

Ágætu félagar og gestir!Verið velkomin til hátíðar stéttarfélaganna í Þingeyjarsýslum á þessum fallega degi.Þegar við komum saman hér fyrir ári síðan voru menn glaðir í bragði og framtíðin blasti við þegnum þessa lands.Við skoruðum hæst í flestum alþjóðlegum könnunum, vorum hamingjusömust allra þjóða, ein ríkasta þjóð veraldar, með eitt besta heilbrigðis- og menntakerfið og það sem athyglisverðast  var, samkvæmt sömu alþjóðlegu könnunum vorum við óspilltasta þjóð veraldar, hér þreifst ekki spilling.Við Íslendingar vorum bognir í baki, hlaðnir alþjóðlegum heiðursmerkjum og forseti vor boðaði menn í röðum á Bessastaði til að veita þeim orður og aðrar viðurkenningar ekki síst fyrir öfluga útrás.En það voru ekki allir Íslendingar sem sáu fyrir sér þessa glansmynd og vöruðu við henni. Þeir voru miskunna laust kallaðir úrtölumenn. Erlendar greiningadeildir vöruðu einnig við þróun efnahagsmála á Íslandi, sérstaklega danskar, sem töldu Íslendinga standa frammi fyrir erfiðum málum ef ekkert yrði að gert. Það væri óveður í aðsigi.Þessum boðum var svarað af íslenskum útrásarvíkingum og fjölmiðlum í eigu þeirra. Menn þyrftu ekki að óttast neitt, þetta væri aðeins öfund í frændum okkar. Þeir hefðu reynt að verjast innrás okkar í Danmörku en mistekist.Nú ættum við helstu verslanir landsins, Sterling flugfélagið, banka, hótel og þá hefðu menn til skoðunar að kaupa Tívolið í Kaupmannahöfn, það er stolt Dana. Auðvitað væru þeir varnarlausir og fullir af öfund með brækurnar niður um sig. Við Íslendingar værum einfaldlega svo klárir.Sumir þingmenn og ráðherrar á þeim tíma tóku undir með útrásarvíkingunum og sögðu hér allt vera í himnalagi og einn af ráðherrum ríkistjórnarinnar sagði að erlendir aðilar, sem töluðu Ísland niður með þessum hætti, ættu að sækja sér endurmenntun.<br>  Síðar varð ráðherrann að biðja viðkomandi aðila afsökunar á ummælum sínum þar sem aðvörunarorðin reyndust því miður rétt.Það hefur hins vegar staðið á því að aðrir gerendur í málinu bæðust afsökunar, þrátt fyrir háværar kröfur þess efnis frá almenningi í landinu. Þeir sem höfðu varið svimandi há laun sín og kaupauka með þeim orðum að þeir bæru svo mikla ábyrgð könnuðust ekki við að hafa ekki staðið sína vakt. Þá steig fram litli maðurinn frá Húsavík, Halldór Hákonarson, eða Dóri Hákonar og bauðst fyrstur manna til að taka á sig ábyrgðina fyrir útrásargengið í viðtali sem tekið var við hann í DV. Maðurinn sem framfleytt hefur sér á örorkulífeyri síðustu ár eftir að hafa átt farsælan feril sem verkamaður og sjómaður. Með þessari yfirlýsingu hefur Dóri væntanlega viljað vekja athygli á siðferðisbresti þessara manna þar sem þeir skynjuðu hann ekki sjálfir. Vissulega er það þannig að blindir menn sjá ekki.Því miður fór það svo að þjóðarskútan sigldi í strand í byrjun október eftir að hafa verið vélarvana um nokkurn tíma. Búið var að selja allt úr skipinu eða veðsetja, svo skútunni  varð ekki bjargað frá strandi. Aðeins skrokkurinn var eftir sem maraði hálfur í kafi í flæðarmálinu. Áhöfnin var flúin af skipinu og komin í felur.  Á flóttanum frá strandstað heyrðist skipstjórinn segja, ekki benda á mig. Aðrir yfirmenn úr áhöfninni tóku undir með skipstjóranum um leið og þeir létu sig hverfa, flestir í einkaþotum úr landi.Afleiðingarnar létu ekki á sér standa fyrir saklaust fólk, þegna þessa lands sem stritað hafa í svita síns andlits til að hafa í sig og á. Skrúfað var fyrir lánalínur til Íslands.  Verðbólgan rauk upp,  skuldir heimilanna margfölduðust og atvinnuleysið jókst verulega. Þá vorum við komin á válista hjá flestum peningastofnunum heims og varað var við að eiga viðskipti við Íslendinga.  Við vorum búin að reisa okkur vafasaman minnisvarða. Landið var komið í sóttkví og ekki var laust við að menn skömmuðust sín fyrir að vera Íslendingar á erlendri grundu. Það var sárt að horfa upp á fólk með söfnunarbauka fyrir utan verslanir Íslendinga í Danmörku að safna peningum handa íslensku þjóðinni. Þjóðarstoltið hafði borið skaða.Vissulega er það þannig að við megum aldrei láta reiðina ná yfirtökum á okkur eða láta svokallaða kreppu naga okkur innan frá. Þess í stað eigum við að veðja á skynsemina og beisla orkuna sem er í reiðinni okkur til framdráttar.Það hlýtur hins vegar að vera eðlilegt að fall Íslands sem um þessar mundir er eitt skuldugasta land heims verði rannsakað að fullu og þeir sem bera ábyrgð á því hvernig komið er, gjaldi fyrir það eins og aðrir sem þurfa að sæta dómi gerist þeir brotlegir við lög og reglur.<br>  Útigangsmaðurinn sem stal baunadós sér til matar hlaut dóm fyrir það, hann á að sitja við sama borð og aðrir sem gerast brotlegir. Það eiga allir að vera jafnir fyrir dómsvaldinu.Auðvitað er það þannig að það mun taka tíma að byggja upp nýtt fley en það mun takast með samstilltu átaki þjóðarinnar. Við höfum þekkinguna og efniviðinn og kjark til að byggja upp nýtt og réttlátara þjóðfélag.Meðan á uppbyggingarstarfinu stendur verðum við að einbeita okkur að því að halda utan um hvert annað því það eiga margir erfitt um þessar mundir.Það var t.d. gleðilegt að skynja fyrir síðustu jól náungakærleikann eins og hann gerist bestur, skipshafnir færðu velferðarsamtökum ferðasjóði sína, fjölskyldur og fyrirtæki slepptu jólagjöfum og  gáfu andvirðið til þeirra sem höfðu mikla þörf fyrir aðstoð.Ég fann fyrir þessum hlýju straumum hér á Húsavík fyrir jólin. Það voru margir sem þurftu á hjálp að halda í sveitarfélaginu Norðurþingi. Mér telst til að um 70 til 80 einstaklingar eða fjölskyldur hafi fengið glaðning í formi matargjafa eða peningagjafa til framfærslu í desember frá velferðarsamtökum og fyrirtækjum á svæðinu.  Ég á mér þá von að þessi staða verði önnur og betri um næstu áramót.Þá efast ég ekki um að eftir að við höfum gengið í gegnum þá erfiðleika sem við stöndum frammi fyrir í dag byggist upp betra Ísland með meiri jöfnuði og félagshyggju í stað þeirrar nýfrjálshyggju sem tröllriðið hefur þjóðfélaginu.Það verður aldrei liðið aftur að þegnarnir borgi brúsann til þess að elítan geti lifað í vellystingum. Svo ekki sé talað um alla starfslokasamningana þar sem menn hafa fengið hundriðir milljóna  á sama tíma og skera hefur þurft  niður í velferðarþjónustunni á Íslandi.  Vonandi upplifum við aldrei aftur þessa tíma.Kæru félagar!Alþingiskosningar eru ný afstaðnar og kjósendur hafa valið sér 63 þingmenn til settu á Alþingi Íslendinga.  Eðlilega eru menn misjafnalega sáttir með niðurstöður kosninganna. Hins vegar verðum við að vonast til þess, sama hvar við stöndum í pólitík, að nýrri ríkistjórn takist að snúa við þeirri óheillaþróun sem skapaðist með hruni efnahagslífsins í október.Það er barnaskapur að halda því fram að auðvelt verði fyrir stjórnvöld að snúa þessari þróun við til betri vegar á nokkrum mánuðum. Það mun taka tíma að byggja upp nýtt Ísland eftir hrunið. Það er hins vegar ábyrgðarhluti að horfa á ástandið versna án þess að grípið sé til viðeigandi aðgerða, aðgerða sem byggja á jöfnuði og félagshyggju.  Ég treysti þeirri ríkistjórn, hver sem hún verður, til að fylgja þessum markmiðum eftir.Ég vara hins vegar við einhverjum óhugsuðum skyndilausnum. Það á að vera forgangsverkefni að koma bankakerfinu í viðunandi horf svo hjól atvinnulífsins geti farið að snúast aftur með eðlilegum hætti. Þá þarf þegar í stað að grípa til aðgerða til að laga stöðu heimilanna í landinu sem mörg hver standa mjög illa. Um þessar grunneiningar í íslensku samfélagi  þarf að standa sérstakan vörð.Staðreyndir sýna að norræn samfélög sem byggja á velferðarhugsjón skapa íbúum sínum mesta almenna velferð og lífsgæði meðal þjóða heims. Samfélög sem byggja á öflugu og virku velferðarkerfi, góðri menntun fyrir alla, jöfnuði og jafnrétti og traustum réttindum launafólks er sá grunnur sem byggja þarf á til að takast á við framtíðina. Þá er ljóst að verkalýðshreyfingin mun sporna gegn því að efnahagsþrengingarnar auki á ójöfnuð, félagslega einangrun og takmarki réttindi launafólks á vinnumarkaði.  Hins vegar verð ég að viðurkenna að ég skil ekki alveg umræðuna um inngöngu Íslands í Evrópusambandið á sama tíma og við erum með allt niður um okkur og höfum mörg verk að vinna. Ég tel umræðuna vera á lágu plani og tel því ekki tímabært að sækja um inngöngu. Það er engin syndaaflausn fólgin í því að ganga í Evrópusambandið miðað við okkar stöðu í dag. Við höfum verið á fjárfestingarfylliríi síðustu ár og erum ekki í neinni samningsstöðu til að fara í viðræður við Evrópusambandið um aðild að sambandinu. Fyrst þurfum við að láta renna af okkur, fara í meðferð og ná jafnvægi svo við höfum einhverja samningsstöðu. Ekki er ólíklegt að þetta verði eitt mesta hitamálið í íslenskri pólitík  á næstu árum.Hugsanlega er það leið til sátta meðal þjóðarinnar eftir að við höfum náð jafnvægi í ríkisfjármálum að menn hefji viðræður við Evrópusambandið um hugsanlega aðild. Kalli fram sáttmála sem síðan verði lagður í dóm kjósenda þannig að menn geti tekið lýðræðislega afstöðu til málsins. Fyrr getum við það ekki. Það er ekki þannig að við verðum alltaf sólarmegin í lífinu með því að ganga í Evrópusambandið. Í því sambandi bendi ég á að um þessar mundir eru miklir erfiðleikar á Spáni og um 17% atvinnuleysi þrátt fyrir að landið sé innan Evrópusambandsins.  Spánverjar sjá fram á erfiða tíma líkt og mörg önnur Evrópulönd. Á sama tíma stendur ein ríkasta þjóð veraldar, Noregur,  utan sambandsins þar sem þeir telja hag sínum best borgið með því. Þannig haldi þeir sínu sjálfstæði í stað þess að taka við boðum og bönnum frá Brussel.  Norðmenn vilja hafa Íslendinga með sér í liði, þjóð sem þekkir sjálfstæðisbaráttu og lýðræði.Að lokum þetta:Við Þingeyingar höfum lengi verið framsýnir í atvinnumálum og menningu. Við stofnuðum t.d. fyrsta kaupfélagið á sínum tíma og fórum að flytja inn vörur. Þar á meðal bókmenntir og fljótlega urðu Þingeyingar betur lesnir og fróðari um flesta hluti en aðrir Íslendingar. Jákvæð öfund skapaðist hjá öðrum landsmönnum í garð Þingeyinga sem fóru að tala um að þeir væru fullir af lofti og montnari en aðrir.Þessi stimpill hefur fylgt okkur frá þeim tíma sem er hið besta mál enda eigum við að standa undir því að vera fremstir meðal jafningja. Ég legg áherslu á að við höldum þessum eiginleika í okkur áfram, það er að skapa og hafa áhrif á allt það sem getur bætt búsetuskilyrði  í Þingeyjarsýslum og fjölgað þar með fólk. Forsendan fyrir betri byggð er ekki síst öflugt atvinnulíf. Við höfum lengi verið með mörg járn í eldinum hvað það varðar og verið með allar klær úti til að handsama fjölbreytt atvinnutækifæri.  Um þessar mundir er t.d. til skoðunar að reisa álver á Bakka við Húsavík sem nýti orku frá háhitasvæðum í næsta nágrenni við Húsavík.  Fyrirtækið Alcoa hefur marg líst því yfir að vilji þeirra standi til þess að reisa álver á Bakka en efnahagskreppan hefur tafið fyrir framgangi verkefnisins. Þá verður að segjast eins og er, að stjórnvöld síðustu ára hafa ekki unnið með okkur að heilindum í þessu máli.  Það var t.d. sorglegt að horfa upp á iðnaðarráðherra, korter í kosningar, afneita álverinu í sjónvarpsþætti. Maðurinn sem margsinnis hefur sagt áður að hann styðji uppbygginguna á Bakka. Er ástæða til að bera virðingu fyrir stjórnmálamönnum sem haga sér með þessum hætti, ég segi Nei.  Þessi yfirlýsing er ekki bara alvarleg fyrir mannorð ráðherrans heldur okkur hér á Húsavík og aðra samstarfsaðila sem sett hafa ómælda fjármuni í verkefnið ekki síst vegna hvatningar frá stjórnvöldum og ráðherra iðnaðarmála. Við hljótum því að spyrja!  Hver er ábyrgð stjórnvalda komi til þess að næsta ríkistjórn taki verkefnið út af borðinu eða fresti því enn frekar? Það er alveg ljóst að fullkomið traust verður að ríkja milli samstarfsaðila í þessu mikilvæga máli svo það geti orðið að veruleika. Það er orðið íslenskt náttúrulögmál, að ef álver er byggt á suðvestur horninu, þá er það hið besta mál. Sérstaklega mannvænt sem veitir örugga og góða atvinnu, umhverfisvænt og styrkir afkomu þjóðarinnar. Detti hins vegar einhverjum í hug að staðsetja slíka starfsemi á landsbyggðinni þá gilda allt önnur viðhorf og rök.Þá rísa fjölmargir höfuðborgarbúar upp til kröftugra mótmæla og fá skyndilega útrás fyrir einstaka umhyggju sina fyrir umhverfi og náttúru. Þá er eitthvað allt annað betra fyrir landsbyggðarfólk.Þrátt fyrir ákveðið mótlæti í þessu máli eigum við að halda áfram okkar striki í uppbyggingu á svæðinu og horfa í allar áttir eftir frekari atvinnutækifærum. Við eigum ekki bara að horfa á álver heldur alla þá möguleika sem við sjáum í umhverfinu. Örugg vinna er forsendan fyrir velferð á hverjum stað.Við skulum því bretta upp ermar, spýta í lófana og takast á við framtíðina með bjartsýnina að vopni því öll él styttir upp um síðir.  Að svo mæltu segi ég þessa hátíð stéttarfélaganna í Þingeyjarsýslum