Alcan til Þorlálshafnar og atvinna úr Hafnarfirði.

 Fulltrúar Alcan í Straumsvík áttu fund með sveitarstjónarmönnum í Þorlákshöfn í gær til að kanna möguleikann á því að reisa nýtt 280 þúsund tonna álver þar. Viðmót Þorlákshafnarbúa gagnvart álveri er allt annað en Hafnfirðinga - segir talsmaður Alcan.

Þegar íbúar í Hafnarfirði höfnuðu stækkun álversins í Straumsvík í kosningu lá fyrir samningur Alcan og Landsvirkjun um orkusölu vegna stækkunarinnar. Hann var óundirritaður en byggður á viljayfirlýsingu um forgang Alcan að orku í stækkun álversins. Þessi viljayfirlýsing rennur úr gildi eftir sléttan mánuð eða í lok júní.

Alcan leitar nú nýrra leiða til að stækka og nýta sér forgang að orkunni, á skömmum tíma. Í gær voru aðstæður skoðaðar í Þorlákshöfn á fundi með sveitarstjórnarmönnum. Siguður Þór Ásgeirsson, fjármálastjóri Alcan segir að meðal annars hafi verið athugað hvaða staðir kæmu til greina undir nýtt álver. Það væri ein leið sem Alcan væri að skoða til að geta stækkað eftir niðurstöðuna í íbúakosningunni. Þá er rætt um að reisa nýtt 280 þúsund tonna álver.

Sigurður segir það varla raunhæft að ætla að mál væru komin svo langt á næsta mánuði þannig að flötur væri á því að ganga til orkusölusamninga á grundvelli viljayfirlýsingarinnar. Aftur á móti væri möguleiki að reyna að fá Landsvirkjun til að framlengja viljayfirlýsinguna ef raunhæfir kostir um nýtingu orkunnar væru í sjónmáli.

Sigurður segir að ákveðið hafi verið að halda áfram skoðun á Þorlákshafnarálveri í undirnefnd. Sveitarstjórnarmenn hefðu sýnt málinu mikinn áhuga og væri viðmót Þorlákshafnarbúa gagnvart Alcan allt annað og betra en hefði mætt þeim í Hafnarfriði undanfarið.

Ál á bílinn, Græni málmurinn.

Bandarískir vísindamenn hafa fundið nýja leið til þess að framleiða vetni. Smákúlur búnar til úr áli og gallium framleiða hreint vetni þegar vatni er hellt á þær.

Litið er á vetni sem einn besta kostinn af hreinum eldsneytum, sérstaklega fyrir bíla, vegna þess að vatnsgufa er það eina sem myndast við bruna á því. Bush Bandaríkjaforseti hefur sagt vetni vera eldsneyti framtíðarinnar, en rannsakendur hafa enn ekki komist að niðurstöðu um hver sé hagkvæmasta leiðin til þess að framleiða og geyma það.

Í rannsókninni sem gerð var við Purdue Háskólann í Indiana er "Vetnið framleitt eftir þörfum, svo þú framleiðir aðeins eins mikið og þig vantar, þegar þig vantar það" sagði Jerry Woodwall, prófessor í verkfræði, en hann uppgötvaði nýja kerfið. Woodwall sagði í tilkynningu að vetnið þyrfti hvorki að geyma né flytja, og þar með væri tveimur erfiðleikum við framleiðsluna eytt.

Vísindamenn við Purdue háskólann sjá fyrir sér að hægt væri að nota vetnið fljótlega á minni vélar eins og sláttuvélar og keðjusagir. Þeir telja að einnig væri hægt að nota það á bíla, annaðhvort sem staðgengil fyrir bensín eða til að keyra áfram vetnisrafal.

Eitt og sér bregst ál ekki við vatni, vegna þess að húð myndast yfir álið þegar það kemst í snertingu við súrefni. En gallium kemur í veg fyrir að þessi húð myndist, og leyfir álinu að bregðast við súrefni í vatninu sem leysir þá úr læðingi vetni og áloxíð, einnig þekkt sem súrál. Það sem eftir stendur er áloxíð og gallium. Það eina sem vélin skilar frá sér við brunan á vetninu er vatnsgufa.

"Engar eiturgufur verða til" sagði Woodland.

Framleiðslukostnaðurinn við þetta er um það bil þrír dollarar á gallonið, sem er svipað verð og gallonið af bensíni kostar í Bandaríkjunum.

Prófessor Woodland sagði að ef súrálið sem eftir væri yrði endurunnið og gert væri gæðaminna gallium væri hægt að minnka framleiðslukostnaðinn enn frekar, og gera kerfið á viðráðanlegra verði.

Ríkisstjórn Íslands 2010.??

Ingibjörg Sólrún, félagsmálaráðherra, hefur lýst yfir þungum áhyggjum yfir gríðarlegri aukningu gjaldþrota íslenskra heimila, sem var óhjákvæmilegur fylgifiskur hins mikla atvinnuleysis í kjölfar brotthvarfs stóru íslensku fyrirtækjanna.  Fyrir 3 árum síðan var rétt um 2% atvinnuleysi, en tölur fyrir desembermánuð sýna að nú er atvinnuleysi orðið 9.2%, fyrst og fremst vegna brotthvarfs stóru fyrirtækjanna, og gríðarlega erfiðs rekstrarumhverfis þeirra fyrirtækja sem eftir voru.  Eftir að skattar voru hækkaðir á fyrirtækin hefur hagnaður þeirra þurrkast út, og löggjöf sem sett var 2009 um jafna skiptingu í störf eftir kynjum hefur leitt til mikilla rekstrarörðugleika í kjölfar stjórnvaldssekta sem lagðar hafa verið á fyrirtæki.   Ingibjörg sagði að ef við gengjum í ESB myndi allt þetta lagast, en forsætisráðherrann hefur lagst gegn því, enda Steingrímur J. á móti slíkum þreifingum.Ríkisbankinn sem VG stofnaði virðist ekki standa sig sem skildi, niðurgreiðsla á vöxtum er að sliga hann, og fólk fer með sparifé sitt erlendis því vaxtastigið á sparnað er ekki í takt við neitt, afskriftir lána eru svakalegar, og við hin fáum reikninginn í gegnum skattprósentuna. Reyndar hafa launin lækkað mikið, sérstaklega hjá ríkinu, en líka í einkageiranum, en fólk segir svo sem ekki mikið því þeir sem hafa vinnu eru þakklátir fyrir það eitt.  Skoðanakannanir sýna að Sjálfstæðisflokkurinn er með um 60% fylgi og Framsókn með 25%, en hagfræðistofnun Háskóla Íslands hefur samt sagt að það taki líklegast um 10-15 ár að koma okkur á sama stað efnahagslega og við vorum árið 2007, sem þýðir að við höfum upplifað mjög dýra 20 ára tilraun í kommúnisma.Svona verður framtíðin með VG og Samfylkinguna við stjórn, forðumst glapræðið og setjum Xið eða  X-D OG X-B

Framsókn sækir á

     Skoðanakönnun Gallups í dag staðfestir að
fylgi Framsóknar er í verulegri uppsveiflu 13.6% er niður-
staðan í dag.  Ljóst er að herslumininn vantar og þeir tveir

dagar sem eru til kosninga verða Framsóknarmenn  að nota vel ef takast á að fá ásættanleg
úrsít 12 maí n.k.
   Mikilvægt er að þau Jón, Siv og Jónína fái
góða kosningu á höfuðborgarsvæðinu. Þar
munu úrslitin ráðast. - Ástæða er til bjartsýni
í þeim efnum, því margir eru að koma til liðs
við flokkinn á ný, eftir að Jón Sigurðsson tók
við flokknum.  -  


Sigurjón Vigfússon

Glæpurinn í Straumsvík.

VG og Samfylkingin unnu markvíst að því að kippa fótunum unda starfsöryggi  starfsmönnum Alcan í Straumsvík og verktökum sem hafa vinnu hjá Alcan í kosningunum um stækkun með áróðri og lygum um starfsemi Alcans starfsmenn og verktaka í þeim tilgangi að afla  sér fylgi í komandi kosningum, eineltið átti sér enga líka í Íslandsögunin leita verður aftur á fyrri hluta 20. aldar þegar nasistar réðust með sama hætti á gyðinga í Þyskalandi til að finna samanburð.

Þeir flokkar sem skilgreinir sig lengst til vinstri og hafa lagt ríkari áherslu en aðrir á félagshyggju, jafnrétti kynjanna og réttindi vinnandi fólks, lagði starfsmenn og verktaka í einelti .

VG og Samfylkingin hafa gleymt uppruna sínum enda er svo komið að vinnandi fólk á ekki samleið með þeim.  
Það eru mikil vonbrigði að vinstri flokkarnir skuli vinna gegn hagsmunum þeirra sem treyst hafa flokkunum til góðra verka. Verkamenn og iðnaðarmenn eiga enga samleið með þessum flokkum lengur það sannaði sig í kosningunum  í mars.

En nú biðja þeir okkur um atkvæði í komandi kosningum, ég bið kjósendur í Kraganum að minnast þess hvernig þeir komu fram við starfsmenn Alcans og verktaka og þann stór hóp sem sagt hefur sig úr þessum flokkum eftir kosningarnar í mars þegar þeir áttuðu hvað innviðir þessa flokka höfðu inn að geyma gagnvart launþegum í Kraganum og starfsmönnum Alcans og verktökum .

Að beina atkvæðum sínum á þá flokka sem vilja byggja upp atvinnu í kjördæminu og tryggja áfram góðæri í kjördæminu.

Setjum því X við X-B eða X-D ekki til niðurrifs flokkana.

Sigurjón Vigfússon

Flokkar hinna vinnandi stétta skammist sín!

Í gegnum tíðina hafa flokkar á vinstri væng stjórnmálanna státað sig af því, að hafa barist fyrir hagsmunum vinnandi fólks í landinu.  Lengi vel var innistæða fyrir yfirlýsingum af þessu tagi en nú eru blikur á lofti.  
Verkafólk og iðnaðarmenn sinna margvíslegum störfum og misvel er búið að starfsfólki sem hefur ekki valið sér að ganga menntaveginn til að fá fín störf í banka eða opinberri stofnun.  Það er á engan hallað þótt fullyrt sé, að verkalýðshreyfingin hafi á undanförnum áratugum hvergi náð betri árangri fyrir sitt fólk en í álverinu í Straumsvík.  Kjarasamningar á þeim bænum hafa verið fyrirmynd annarra, réttindi þar eru meiri en annars staðar, launin eru góð og launamunur milli kynjanna er enginn.  Um þetta efast í raun ekki nokkur maður og því mætti ætla að störfin í álverinu væru einmitt þau sem stjórnmálaflokkar hinna vinnandi stétta ættu að slá skjaldborg um og verja með ráðum og dáð.  
En það er öðru nær! Sá flokkur sem skilgreinir sig lengst til vinstri og leggur ríkari áherslu en aðrir á félagshyggju, jafnrétti kynjanna og réttindi vinnandi fólks, leggur stóriðjuna nánast í einelti og vill helst hafa störfin af okkur sem vinnum í álverinu. Í staðinn er boðið upp á “eitthvað annað” sem að mínu viti eru slæm bítti. Hinn flokkurinn á vinstri vængnum er lítið skárri þótt andstaðan við okkar góðu störf sé ekki eins afdráttarlaus og hjá þeim sem fyrr voru nefndir. Flokkurinn virðist hafa gleymt uppruna sínum enda er svo komið að vinnandi fólk á varla samleið með honum líkt og endurteknar mælingar gefa ótvírætt til kynna.
Það eru mikil vonbrigði að vinstri flokkarnir skuli vinna gegn hagsmunum þeirra sem treyst hafa flokkunum til góðra verka.  Ég vona þeirra vegna að þeir sjái að sér svo verkafólk og aðrir gamlir stuðningsmenn  þurfi ekki að brjóta odd af oflæti sínu og leita yfir á hægri vænginn með atkvæði sitt í komandi alþingiskosningum.

Andrés Ingi Vigfússon, starfsmaður í álverinu í Straumsvík og trúnaðarmaður fyrir VR.

 

Hafnfirðingar láta ,,misnota´´ sig.

Hafnfirðingar láta ,,misnota´´ sig.

 

Þrátt fyrir að nú sé gott atvinnuástand, er það ekkert sem er sjálfgefið og aðstæður geta verið fljótar að breytast.  Það  þarf því að tryggja, að traust fyritæki sjái sér hag í að starfa hérlendis og þau hafi styrk og getu til að takast á við þær kröfur sem við gerum, svo sem í náttúruvernd og fleiru.  Umhyggja fyrir náttúrunni er ekki eitthvað sem á að vera á dagskrá eingöngu fyrir kosningar, heldur á hún að vera stöðugt í huga okkar og virðing fyrir náttúrunni í allri sinni mynd á að hafa áhrif á allar okkar gjörðir. Virðing þessi má þó ekki rugla allri dómgreind okkar og stjórnast af öfgum og ofstæki.

  Við Hafnfirðinga stöndum nú frami fyrir þeirri sorglegu staðreynd að uppbygging álversins var felld og mun þessi ákvörðun hafa veruleg áhrif á tekjur Hafnarfjarðar og atvinnumöguleika fjölda fólks. Sú mikla tekjuaukning sem hefði skapast við stækkun, hefði auðveldað stjórnendum bæjarins að bæta hlutina á ýmsum sviðum svo sem varðandi skóla, íþróttir, félagsþjónustu við aldraða og margt fleira. Skynsemi við ákvörðun, réði ekki þessari niðurstöðu, heldur var það taugveiklun vegna komandi þingkosninga, eða tímabundnir eiginhagsmunir og gengdarlaus áróður úrtölufólks sem réði. Fremstir þar í hópi fóru stjórnmálamenn, en þeir yfirbjóða hvern annan í umræðu um umhverfismál og keppninni um staðsetningu álvera. Einnig er mjög áberandi hvað fjölmiðlafólk misnotar aðstöðu sína og segja ekki fréttir, heldur treður skoðunum sínum að fólki. Hafnfirðingar létu þessa aðila nánast ,,nauðga´´ sér og kusu á móti hagsbótum fyrir fjöldann til framtíðar.

  Til stóð að öllum kröfum bæjarins um mengunarvarnir, breytingar línumannvirkja og margt fleira yrði fullnægt. Það er mér því gjörsamlega um megn að skilja hvernig bæjarfulltrúar Samfylkingarinnar hafa klúðrað þessu mesta hagsmunar máli Hafnfirðinga. Þeir hafa valið sér það að vera skoðanalausir og borið því við að þeir vildu ekki hafa áhrif á kosninguna. Ég hélt að þeir hefðu verið kosnir til að stjórna bænum. Það hefur lengst af verið megin markmið stjórnmálamanna að hafa áhrif og koma skoðunum sínum á framfæri. Hvað ætla þessir aðilar að segja fyrir næstu kosningar, ef þeir hafa engar skoðanir og fela sig á bak við eitthvað sem þeir kalla íbúalýðræði. Þeir geta þá bara stillt upp símastaurum í næstu kosningum, víst þeir hafa ekki meiri skoðanir en þeir.

  Ég dreg í efa það lýðræði, sem íbúakosningar um einstök málefni muni skapa og tel það frekar hamla framförum. Til að mynda hefur þetta svokallaða íbúalýðræði verið notað í Sviss, en þar hefur afturhald og þröngsýni ríkt á ýmsum sviðum og staðið í vegi fyrir framförum. Í Sviss fengu konur til að mynda ekki kosningarétt fyrr en árið 1971 og þeir samþykktu loks aðild að Sameinuðu þjóðunum árið 2002. Nú er svo komið að ýmsir efnahagssérfræðingar þeirra spá því að Sviss verði í hópi fátækustu þjóða Evrópu innan tuttugu ára, ef þeir breyti ekki frá þessari afturhaldsömu stefnu sinni sem stendur í vegi fyrir framförum.

  Ég var félagi í Alþýðuflokknum og var fluttur með félagaskrá hans inn í Samfylkinguna, þegar hún var stofnuð. Alþýðuflokksmenn voru ætíð náttúruverndarsinnar og talsmenn þess að byggja upp blandað hagkerfi sem stuðlar að öflugu atvinnulífi, því þeir vissu að atvinnuleysi og samdráttur var það sem bitnaði verst á venjulegu launafólki. Þar sem Samfylkingin vill fara þá braut að hafa ekki skoðanir og bera við einhverju lýðræðis hjali og hrekja þannig eitt af bestu og öflugustu fyritækjum bæjarins burtu, sé ég ekki að við eigum samleið. Mun ég því segja mig úr Samfylkingunni og halda áfram að vera Alþýðuflokksmaður (Krati). 

 

Höfundur er rafvirki og var bæjarfulltrúi Alþýðuflokksins,

form. skipulagsnefndar, skólanefndar Hafnarfjarðar og

form. sambands sveitafélaga á höfuðborgsvæðinu.      

 

Árni Hjörleifsson

 

Landsfundur stopp-stoppflokksins í Egilshöll.

Á landsfundi stopp-stoppflokksins í Egilshöll kvað við annan tón í ræðu formannsins en í síðasta mánuði, blaðinu gersamlega snúið við í þeim eina tilgangi að auka fylgi flokksins þó engin alvara sé á bakvið orðin eins og komið hefur fram áður.

Í gegnum tíðina hafa flokkar á vinstri væng stjórnmálanna státað sig af því, að hafa barist fyrir hagsmunum vinnandi fólks í landinu.  Lengi vel var innistæða fyrir yfirlýsingum af þessu tagi en nú eru blikur á lofti og öldin önnur, síðustu mánuði hefur stopp-stoppflokkurinn barist með ofstopi gegn hagsmunum verkafólks.
  
Verkafólk og iðnaðarmenn sinna margvíslegum störfum og misvel er búið að starfsfólki sem hefur ekki valið sér að ganga menntaveginn til að fá fín störf í banka eða opinberri stofnun.   
En það er öðru nær! Sá flokkur sem skilgreinir sig  til vinstri og leggur ríkari áherslu en aðrir á félagshyggju, jafnrétti kynjanna og réttindi vinnandi fólks, leggur verkafólk og iðnaðarmenn  nánast í einelti og vill helst hafa störfin af okkur.  Í staðinn er boðið upp á ,,eitthvað annað”.

 Flokkurinn virðist hafa gleymt uppruna sínum enda er svo komið að vinnandi fólk á varla samleið með honum líkt og endurteknar mælingar gefa ótvírætt til kynna.

Það eru mikil vonbrigði að vinstri flokkarnir skuli vinna gegn hagsmunum þeirra sem treyst hafa flokkunum til góðra verka.  Ég vona þeirra vegna að þeir sjái að sér svo verkafólk og aðrir gamlir stuðningsmenn  þurfi ekki að brjóta odd af oflæti sínu og leita yfir á hægri vænginn með atkvæði sitt í komandi alþingiskosningum.

Kv, SIgurjón Vigfússon

VG. Óska eftir 300.000 kr frá Alcan

 

Fyrst vilja þeir að Alcan fari af landi brott svo betla þeir peninga frá Alcan, hvað viljar þeir næst frá Alcan að Alcan greiði auglýsingarkostnaðinn frá Sól í Straumi.

Steingrímur J. Sigfússon, formaður Vinstrihreyfingarinnar- græns framboðs, óskaði eftir því að Alcan í Straumsvík styrkti flokkinn um þrjú hundruð þúsund krónur.

VG óskuðu eftir fjárstuðningi Alcan

Dýrasti Hafnarfjarðar brandarinn.

Um síðustu helgi stóðu Hafnfirðingar fyrir því að kjósa um stækkum álversins í Straumsvík ; einhverjum mikilvægustu kosningum sem lagðar hafa verið á íbúa sveitarfélags. Val þeirra skipti þjóðina og Hafnfirðinga miklu máli.

Hafnfirðingar stóðu frami fyrir því að taka ákvörðun um afdrif vinnustaðar sem um 250 Hafnfirðingar vinna-auk hinn sem búa í öðrum sveitarfélögum. Talið er að fyrir hvert eitt starf séu tvö afleidd. Starfsmenn eiga fjölskyldur þannig að á milli sex og sjö einstaklingar eru á bak við hvern starfsmann . Því var afkoma um sautján hundruð og fimmtíu Hafnfirðinga í húfi – segi og skrifa 1750 manns . Með stækkun hefðu þeir skipt þúsundum.

Öflugara álver hefði verið mikilvæg lyfti stöng undir öflugt atvinnulíf og mikilvæg undirstaða fárhagslega afkomu Hafnarfjarðar sem hefði styrkt Hafnarfjarðarbæ til að standa betur að velferð en önnur sveitarfélög í  krafti öflugra atvinnulífs og búa þar með vel að sínu fólki og standa betur að velferð íbúum  Hafnfirðingum til góða en önnur sveitarfélög  hefðu getað gert.

Þegar álsamningurinn var undirritaður fyrir 40 árum var talið að sjálfsagt að ríkið hefði lungann af tekjum álverinu. Menn sáu ofsjónir yfir ríkidæmi Hafnfirðinga ef tekjur rynnu þangað óskiptar. Það var skiljanlegt að það hefði gerði Hafnfirðingum gramt í geði á þeim tíma, en nú eru aðrir tímar flokkar og samtök vilja í skjóli skoðana sína kom bænum á  kné með fram ferði sínu og hagsæld Hafnfirðinga skiptir þá engu máli.

Uppskera er Dýrasti Hafnarfjarðar brandarinn.

Ríkisstjórn Íslands 2010.

 

Ingibjörg Sólrún, félagsmálaráðherra, hefur lýst yfir þungum áhyggjum yfir gríðarlegri aukningu gjaldþrota íslenskra heimila, sem var óhjákvæmilegur fylgifiskur hins mikla atvinnuleysis í kjölfar brotthvarfs stóru íslensku fyrirtækjanna.  Fyrir 3 árum síðan var rétt um 2% atvinnuleysi, en tölur fyrir desembermánuð sýna að nú er atvinnuleysi orðið 9.2%, fyrst og fremst vegna brotthvarfs stóru fyrirtækjanna, og gríðarlega erfiðs rekstrarumhverfis þeirra fyrirtækja sem eftir voru.  Eftir að skattar voru hækkaðir á fyrirtækin hefur hagnaður þeirra þurrkast út, og löggjöf sem sett var 2009 um jafna skiptingu í störf eftir kynjum hefur leitt til mikilla rekstrarörðugleika í kjölfar stjórnvaldssekta sem lagðar hafa verið á fyrirtæki.   Ingibjörg sagði að ef við gengjum í ESB myndi allt þetta lagast, en forsætisráðherrann hefur lagst gegn því, enda Steingrímur J. á móti slíkum þreifingum.

Ríkisbankinn sem VG stofnaði virðist ekki standa sig sem skildi, niðurgreiðsla á vöxtum er að sliga hann, og fólk fer með sparifé sitt erlendis því vaxtastigið á sparnað er ekki í takt við neitt, afskriftir lána eru svakalegar, og við hin fáum reikninginn í gegnum skattprósentuna.

 

Reyndar hafa launin lækkað mikið, sérstaklega hjá ríkinu, en líka í einkageiranum, en fólk segir svo sem ekki mikið því þeir sem hafa vinnu eru þakklátir fyrir það eitt.  Skoðanakannanir sýna að Sjálfstæðisflokkurinn er með um 60% fylgi og Framsókn með 25%, en hagfræðistofnun Háskóla Íslands hefur samt sagt að það taki líklegast um 10-15 ár að koma okkur á sama stað efnahagslega og við vorum árið 2007, sem þýðir að við höfum upplifað mjög dýra 20 ára tilraun í kommúnisma.

 

Leikreglur verða að vera skýrar

Leikreglur verða að vera skýrar

Það er atvinnulífinu afar mikilvægt að leikreglur allar sem um það gilda séu einfaldar, skýrar og gegnsæjar. Forsenda uppbyggingar og framþróunar er stöðugleiki í efnahagslífi og stjórnarfari þannig að ekki sé breytt um leikreglur á miðri leið. Á undanförnum árum hefur mikið áunnist í því að gera umhverfi atvinnulífsins hér á landi sambærilegt við það sem best gerist í nálægum löndum, m.a. í þeim tilgangi  að erlendir aðilar sem hér vilja festa fé sitt og ráðast í atvinnuuppbyggingu viti að hverju þeir gangi. Beinar erlendar fjárfestingar á Íslandi hafa þó verið hverfandi undanfarin ár, að undanskildum fjárfestingum á áliðnaði.

 

Reglum breytt á lokasprettinum

Undanfarin ár hefur undirbúningur stækkunar álversins í Straumsvík farið fram í trausti þess að gildandi reglur héldu og yrði ekki breytt. Áformuð stækkun fór lögum samkvæmt í gegnum mat á umhverfisáhrifum og stóðst það próf. Sótt var um leyfi hjá umhverfisyfirvöldum sem auglýstu tillögu að starfsleyfi og veittu síðan. Almenningi, sveitarfélaginu og öðrum gafst færi á að koma athugasemdum sínum á framfæri við mat á umhverfisáhrifum og tillögu að starfsleyfi. Þá var óskað eftir kaupum á lóð á svæði sem skipulagt var undir atvinnustarfsemi og seldi bæjarfélagið Alcan lóð. Eftir margra ára undirbúnings- og hönnunarvinnu var öllu þessu kippt til baka með ákvörðun bæjarstjórnar Hafnarfjarðar um að ekki yrði veitt leyfi fyrir stækkun nema að fengnu samþykki í almennri atkvæðagreiðslu bæjarbúa sem eins og kunnugt er fékkst ekki.

 

Umhugsunarefni fyrir atvinnulífið

Niðurstaða atkvæðagreiðslunnar í Hafnarfirði hlýtur að verða umhugsunarefni öllum þeim sem hafa í hyggju að efna til uppbyggingar nýs reksturs eða umfangsmikillar stækkunar á núverandi rekstri. Það verður að tryggja áður en haldið er af stað og tugir eða jafnvel hundruðir milljóna króna eru lagðir í undirbúning einstakra verkefna að ljóst sé hvernig viðkomandi sveitarfélag muni fjalla um málið og hvernig afgreiðslu þess verður háttað. Það gildir einu hvort um er að ræða nýtt svínabú, vefþjónasetur, orkuvinnslu eða iðnaðarstarfsemi. Eins hljóta fjárfestar að íhuga hvaða breytingar sveitarstjórnarkosningar geta haft á afstöðu sveitarfélaga til atvinnuuppbyggingar. Eins og málum er nú háttað eru það sveitarstjórnir sem gefa út framkvæmdaleyfi að uppfylltum skilyrðum um umhverfismat og ef það á að verða viðtekin venja að afstaða þeirra breytist að loknum kosningum getur það haft áhrif á undirbúning einstakra verkefna.

 

Trúverðugleiki í hættu

Eitt af því sem Íslendingar hafa talið mikilvægt við fjárfestingarumhverfi hér á landi er að lagaumhverfið er stöðugt. Trúverðugleiki og traust eru lykilþættir í samskiptum við fjárfesta. Bregðist það verður erfitt að sækja fram að nýju og er hætt við því að eftir þessa niðurstöðu úr stækkunarferli álversins í Straumsvík teljist Ísland ekki jafn áhugaverður kostur fyrir erlendar fjárfestingar og áður.

Frá Hag Hafnarfjarðar.

 

Nú liggur það fyrir að álverið í Straumsvík mun ekki stækka. Það eru mikil vonbrigði fyrir samtökin okkar og þá sem að þeim standa. Við óttumst um afkomu fyrirtækjanna okkar og lífsafkomu.

Við viljum hins vegar byrja á að þakka þeim fjölmörgu hafnfirðingum sem studdu okkar málstað fyrir öfluga og mjög heiðarlega kosningabaráttu, sem því miður er ekki hægt að segja um andstæðinga okkar eða fjölmiðla.

Sól í straumi beytti mjög hæpnum aðferðum og þeirra kosningabarátta sem grundvallaðist á ósanngirni og á tímum á ósannsögli bar sigurorð af sannleikanum.

Ógeðfelldar sjónvarpsauglýsingar þar sem barn kveinkaði sér undan mengun, hafnfirsk börn í mótmælagöngu, vanstilling og aðstöðumunur settu svip sinn á baráttu Sólar í straumi.

Lygar um lungnaskaða voru settar fram.

23 bændur rituðu bréf til allra hafnfirðinga, frá Þjórsá. Aðeins tveir þeirra eiga land sem virkjanir í neðri Þjórsá hafa áhrif á. Þetta vissu allar fréttastofur að morgni föstudags. Engin lét þess getið.

Fjölmiðlar klifuðu á því að Alcan væri að reka dýrustu kosningabaráttu sem sést hefði fyrr og síðar og kvörtuðu sáran undan aðstöðumun. Hið rétta er að barátta Framtíðarlandsins kostaði einnig gríðarlega fjármuni og enginn fjölmiðill birti fréttatilkynningu sem Hagur Hafnarfjarðar sendi frá sér þar sem bent var á þetta. Því miður er það svo að lykilmenn á íslenskum fjölmiðlum hafa undirritað sáttmála Framtíðarlandins og virðast ekki hika við að hygla sínum félögum, eða í það minnsta að veita andstæðingunum aðra meðferð.

Um leið og þetta er nefnt við fjölmiðla verða þeir brúnaþungir og heimta rökstuðning. Enginn þeirra tekur upp hjá sér að skoða þetta með þeim gleraugum sem þeim ber að beita almennt á íslenskt samfélag.

Fjölmörg fyrirtæki hafa beðið með ákvarðanir í tengslum við stækkun álversins. Lóðakaup í næsta nágrenni, stækkunaráform og margt fleira. Nú geta þessi fyrirtæki tekið sínar ákvarðanir. Treysta sólarmenn sér til að segja fyrir um á hvaða veg þær verða?

Það kann einhver að segja að þessi skrif beri vott um að við séum tapsár. Það er ekki þannig. Við óttumst um afkomu okkar og aleigu. Það er búið að setja framtíð okkar í fullkomið uppnám og óvissu. Við erum ekki að tala um eitt og eitt fyrirtæki við erum að tala um fimmta hvert fyrirtæki í sveitarfélaginu. Þetta hafa margir kosið að kalla sigur lýðræðisins. Við erum orðlaus og horfum óttaslegin til framtíðarinnar. „Eitthvað annað“ hentar ekki okkar sérhæfðu fyrirtækjum.

Fyrir hönd Hags Hafnarfjarðar

Ingi B. Rútsson formaður

Fórna lömbin í kosningunni í Hafnarfirði

Fórna lömbin í kosningunni í Hafnarfirði.

Fyrsta fórna lambið,  var sannleikurinn, annað fórna lambið var drenglindið, þriðja lambið var mannleg reis, fjórða lambið var náunga kjarrleikurinn, fimmta fórna lambið virðingin fyrir skoðunum annara, og nú er ekkert eftir.

Bætum því samskipti okkar Hafnfirðinga að loknum kosningum náum sáttum lifið Heil.

Kv, Sigurjón Vigfússon   

 

Sigur Alcans er sigur okkar.

Alcan sem á og rekur álverið í Straumsvík hefur sett í undarlega stöðu með atkvæðagreiðslunni. Fyrir liggur nefnilega, að fyrirtækið hefur staðið rétt og lögformlega að öllum undirbúningi þessa máls og er samt sem áður sett í þá stöðu, eitt fyrirtækja hér á landi, að þurfa að berjast fyrir tilveru sinni í kosningabaráttu.

Alcan sótti um stækkun og hefur fengið útgefið starfsleyfi. Stækkun álversins hefur farið í umhverfismat og verið afgreidd þar. Fyrirtækið sótti um lóð fyrir stækkun til Hafnarfjarðarbæjar og fékk og greiddi stórar upphæðir fyrir. Á lokastigum málsins, eða í raun þegar allt átti að vera klappað og klárt, er svo blásið til atkvæðagreiðslu meðal íbúa.

Ekki áður en allt ferlið fór af stað, heldur eftir það. Og það er einmitt þess vegna sem íbúar í Hafnarfirði eru ekki að kjósa um stækkun álversins í dag, heldur breytingu á deiliskipulagi í Straumsvík.

Ekki treysti ég mér til þess að segja til um úrslit kosningarinnar, en líklega verður sigur annarrar hvorrar fylkingarinnar mjög naumur. Ég hef þó á tilfinningunni að stuðningsmenn stækkunar hafi heldur verið að sækja í sig veðrið síðustu dagana.

Og stækkun verði samþykkt með naumum meirri hluta bænum til heilla.

Segjum Já við Stækkun.